Ne çok alışmıştım iki kişilik yaşama
Bu eski tava, büyük geliyor artık…
Doldurmuyor kırdığım şu tek yumurta
Hasretim tazeliğine ekmeklerin
Dağılıyor, kopmuyor lokmalar; bayat!
Ufalanıp gidiyor hayat paramparça
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
