Ne çok alışmıştım iki kişilik yaşama
Bu eski tava, büyük geliyor artık…
Doldurmuyor kırdığım şu tek yumurta
Hasretim tazeliğine ekmeklerin
Dağılıyor, kopmuyor lokmalar; bayat!
Ufalanıp gidiyor hayat paramparça
01.08.2007 İzmir
'İnsana Gömülür Aşk' Kitabımdan
Metin SoydeveliKayıt Tarihi : 1.8.2007 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)