Bayan Rice… Şiiri - Murat Gevrek

Gülümsüyor Amerika dış işleri bakanı Bayan Rice
Otuz iki dişini göstererek
Bacak bacak üstüne atmış yarı çıplak baldırı
Az önce pazarlamış Atina’da seni
Kapatılmış yollar
Seferberlik halinde kolluk kuvvetleri
On beş bin kademeli polis koruyor benim ülkemde Bayan Rice’sı
Ve üç jet uçağı
Ve bir amerikan zıhlı aracı
Ve yollar kapatılıyor saatler öncesinden
Hayat duruyor
Sanki ekmek getirmiş gibi aç çocuklara
Cephede oğlu ölen anaya oğul
Mahsulü kurumuş çiftçime mahsul getirmiş gibi
Otuz iki dişi önünde gülümsüyor Bayan Rice
Az önce Atina’da Türkiye’yi pazarlamış…

Bir grup bürokrat karşılıyor onu
İnce narin ayaklarıyla inerken uçağından
Hayat duruyor Ankara’da
Sanki Bayan Rice
Afrika’daki çocukları kurtarmış açlıktan
Spartaküs gibi özgürlük getirmiş dünyaya
Gandi gibi bir ulusu yaratmış yeni baştan savaşmadan
Kimsiniz Bayan Rice
Kimsiniz siz
Ebü-galip hapishanesinde ırzına geçilen
Irzına geçildikten sonra İsa gibi çağmağa gerilen
Vücudunda derin emperyalizm izleriyle ölüme terk edilen
Boy boy resimlenip gazetelerin ilk sayfalarında manşetten haber edilen
Iraklı oğlanların katilisiniz,
Ser sefil köşe başlarında
Ölmemek için kendi idrarı için
Sabi sübyanın elindeki ekmeğin
Ve buğurun
Ve suyun
Ve etin
Neredeyse soluduğu nefesin hırsızısınız…

Ama benim ülkemde
Yollar kesilir size
Trafik durur
Hayat öyle
On beş bin polis korur sizi
Ve üç jet uçağı
Ve bir amerikan zıhlı aracı
Koca bir otelin en fiyakalı katı kapatılır size
Bende olsam yerinizde
Bacaklarımı çatıp
Otuz iki dişimle gülümserdim…