Hayatımın bir döneminde çok sevdiğim bir kız arkadaşım vardı.
Biraz eserikli, ne zaman ne yapacağı belli olmayan. Ben ona yarım
akıl lakabını takmıştım. Herşeyi kendine dert edinen, çorabı dahi
kaçsa oturup ağlayabilen yaradılışa sahipti.
Sabahları okula birlikte giderdik.Bahar geldiği zaman hepimizin
içinde yeni umutlar olurken, o her zaman hayatı karamsar yönüyle
eleştirirdi. Elindekilerle mutlu olmasını pek bilmeyen, kapı kapansa
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
