Bayan Christina Şiiri - Demir Zengin

Bayan Christina,
Matematiksel verilere hiç dalmayalım
Felsefik çıkarımlara da
Doğa olayları,metafizik...
Rasyonalite,irrasyonelite falan
Sizi 42,5 numara ayakkabılarımla çok sevdim
Üzerinize hiç basmadan...

Bayan Christina,
Güller bize yalan söylemez
Ruhlarımızın ergenlik çağını hiç sorgulamayalım diyorum
Büyük gemiler kıyılarımıza uğramaz artık
Gazete kağıtlarına sarıp armağan ediyoruz bedenlerimizi
Dünyayı yutmuş bir vaziyette,
Kendini unutmaya yüz tutmuş bir halde yaşayışlarımız
İnsan içine çıkacak dermanımız yok

Bayan Christina,
İçimde çiçeklerden oluşan bir
cumhuriyet kurdum sizin için
Siz ve ben,anlatmak istiyorum...
Itiraf etmek için sabahı bekleyemem
Bitmeyen gecelerin affına sığınırım
Neye yarar ki yalnızlıkla öpüşmek
Rüyalarımı size acilen anlatmalıyım
Gölgelerimiz biraz haç, biraz hilal sizinle
İkimiz de birer silahsız askeriz

Bayan Christina,
Aylak kararsızlıkları var insanların
Kanayan yarası,gözyaşları uğultulu
Yaralı bir kuş gibi taşıdığı aşkları
Yüreklerimizi birleştirip pişmanlıkları öldürsek mi
Sanırım bu bize pahalıya mal olacak
Piano notaları arasında saklı varlığım
Vakit geç artık hayatı sorgulamak için
Vaktim yok yaşanmış ürperişler için

Bayan Christina,
İçinde siz olan biri var artık
Tek kişilik odamı sizinle doldurdum
Sesiniz bana yabancı değil
Bu aşk başlamadan mı daha güzel bilmiyorum
Bakışlardaki korku,kalplerdeki heyecan...
Binlercesi içinden sizin elleriniz daha bir güzel geliyor
Ben Mezopotamyanın evladı,siz Moselle nehrinin deniz kızı
Günlük tasalarımızı bir yana koyalım
Güvercinler,portakal kokusu,yıldız tozları...
Kırıntılardan uzak,
Bir peri masalı sizinle benim aramda...
Size aşkımı ilan ediyorum