Bayan Cehennem Şiiri - Mehmet Şirin Yün

Bir çocuğun, ağlamaklı sesinde rastladım ölüsüne.

Kadın, bir bana baktı.
Gözlerim de boylu boyunca uzanmış leşine,
Birde fistanından çekiştirerek ağlayan çocuğuna.

Duraksadım.
O anda annemi anımsadım,
Birde baba olma ihtimalime gülümsedim.

Kısa mesafeli, hızlı adimlarıyla gidişini izlerken,
Tanrı'dan kendi ölümümü diledim.

Olabiliritesi yüksek intihar denemelerim oldu.
Her defasında, kendi ölüme rastladım,
Bir başkası tarafından vurulmuşum zaten,
Oturup, kendi cesedime ağladım.

Babamın öldüğü gün,
Birkez daha annemin yandığı cehennemi anımsadım.

Hayaline gülümsediğim kadının, yokluğunda yanarken,
"sahi hangi cennet onun ayakları altında olacak? "
Tanrıya kırılgan bir dille sorguladım.