“Kopçacı geldi, kopçacı…” diye her gün turlardı sokakları kopçacı. “Bana 2 kilo ver kopçacı! ”:Kimi de isterdi kilolarca onlarca.
O gün yüzlerce eve servis yapmış; elindeki, arabasındaki ne varsa tüketmişti.
Zaman geçtikçe millet daha çok istiyor, beleşe daha çok alışıyor.
Eve dönmeye hazırlanırken bir yandan da kazandığı parayı sayıyordu. Birden yukarıdan bir ses duydu. Beş katlı apartmanın üçüncü katından biri pencereye çıkmış ona bir şeyler bağırıyordu. Kim olabilirdi ki bu, zaten malı da bugünlük bitmişti …
Bir sepet sarkıttı:
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
