yorgun argın geldi evine.
Yeni aldığı paketi açmaya koyuldu.
elişi gibi tabutu yavaşça yırttı.
çıkarttı ortaya hediyeyi.
kedisine bir leğen almıştı! !
kaykılttı yavaşça onu,
oturttu yanına mavi leğenin.
mutfağa gitti ve bir şişe
süt getirdi, malum, acıkmış.
kaldırdı yeniden
beklemekten yorulmuş hayvan
buzağı gibi düşmüştü oracığa.
gelirken o leğeni yolda yıkatmıştı
bir kurutemizlemecide.
belki izleyen falan olurdu.
hoş bunun da önemi yoktu ki.
kedisini sevdiğinden yapmıştı obunu.
sonra gene aynı poşete
sardırtmıştı, özenle o leğeni.
bu kedi obur bir kedi.
iteledi bay Walter onu süte;
yedi bitirdi hepsini
yalanarak sonrasında,
dilini, patilerini.
götürdü Walter leğeni omzunda.
biraz süt sırtına akmıştı,
filin kovadan su içişi...
paltosu neden Cézanne'nin
hırkaları gibiydi?
özenle yerleştirdi leğeni küvete.
başladı yıkamaya...
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 21:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok teşekkürler Mehmet Çoban
TÜM YORUMLAR (4)