Muson yağmurlarında kayboldu ayakkabımın teki
Gene de çöl güneşine yeğledim ıslak saçlarımdan akan yağmur damlalarını
Onlar ki benin yüreğimden süzülen gözyaşlarımdı
Sarmaşıkların arasında gezindim durdum
Ne sıcak bir yürek ne de ateşli dudaklar gördüm içimi ısıtacak
Bir bakış yeterdi oysa karşılıksız okşayan gözleriyle ruhumu
Anladım ki aynı coğrafyada birbirinden habersiz insanlar varmış
Ruhlardan önce tenleri koklamaya hasret kalmış
Yağmurun coşturduğu yabani yaprak kokusu üzerimde
Toprakta çürüyen leşi temizleyen su ayak dibimde
Ormana karışmışım çoktan; orman ben kokuyor ben orman
Sen neredeydin ki?
Kayıt Tarihi : 29.8.2019 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!