Bay Korona Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Kediyi köpeği pek seversin,
Kemirgeni,kanatlıyı,
Yarasayı yarasayı...
İnsanı görünce de duramazsın,
Bir öksürük,bir hapşırık,bir dokunuş yeter,
İstilaya başlarsın.

Vay korona vay!
Sen neymişsin sen!
Vallahi huylanıyorum senden,
Şehir efsanesi gibisin.
Wuhan virüs laboratuvarından
Söyleniyor bir yolunu bulup kaçtığın.
Bir de,bir ekim günü
Ülkenin kuzeyine düşen göktaşından olduğun.
Kimine göre ise biyolojik silahsın,
Kimine göre Wuhan da yapılan
Bir Amerikan askeri tatbikatından kalmasın.
Ya da gerçekten bir hayvan pazarında
Bir yarasayla yolculuğa başlayan mısın?

Bay korona !
Bay korona !
Sen neymişsin sen!
Ne kadar sürer hükümranlığın bilinmiyor,
Bilinen dünyayı yeni bir düzene soktuğun
Yeni bir imparatorluk kurduğun,
Nice güçlere kök söktürdüğün,
Nice masumları yiyip bitirdiğin,
Elimi bile yüzüme götürmekten korktuğum.

Bay korona !
Bay korona !
Ne kadar efelenirsen efelen
Ne imamı ne papazı,
Ne duası ne bedduası
Bilim insanı bilim insanı
Her şeye rağmen çözecek seni.
Nasıl olsa ortaya çıkaracak bir gün,
Ne haltlar yediğini.