Bay Hüzün Şiiri - Mesut Öztürk

Sekizimde gittim, gurbet ellere,
Bıyık terlemeden, çıktım yollara,
Gözyaşımla sebep oldum sellere,
Mesut hüznü değil o beni buldu.......

Ana hasretiydi şiir yazdıran,
Babasız kalmaktı beni bezdiren,
Yalnızlıktı belki ele ezdiren
Mesut hüznü değil o beni buldu.......

Gencecik yaşımda vatandan gittim,
Doğdum doğalı hasretle bittim,
Gurbette ağladım dualar ettim,
Mesut hüznü değil o beni buldu.......

Bir hasta yavruya, aradım çare,
Dertlerin yüzünden, doymadım yare,
Yalnız köşelerde kaldım biçare,
Mesut hüznü değil o beni buldu.......

Gurbetin acısı cektirdi cefa,
Zalimin elinde görmedim vefa,
Mutluluk nedir ki bilmem ki sefa,
Mesut hüznü değil o beni buldu.......

Bir bayram sabahı, yalnızlık kader,
Gözyaşım arkadaş, harclığım keder,
Belki birgün acım sitemim biter,
Mesut hüznü değil o beni buldu.......

Ceylan hocam taktı, bay hüzün adım,
Ne yapayım gurbet kalmıyor tadım,
Ailemden uzak, kırık kanadım
Mesut hüznü değil o beni buldu.......