Bay Cekıp Şiiri - Mehmet Demiral

Artık umrumda değil hiç birşey
Ne masmavi gökyüzü
Nede yemyeşil ağaçlar
Ruhumu ferahlatıyor
Biraz kırgınım
Biraz dargınım
Düşünüp durmaktan yorgunum
Denizlerde açmıyor vurgunum
Öyle kalabalık falan da sevmem
Tek tabanca tek kurşunum
Artık umrumda değil hiç bir şey
Salmışım
Kendimi
Yokuş aşağı boşa atılan araba gibiyim
Kimine göre deliyim
Kimine göre veliyim
İnsan bu dilin kemiği yok ki dur diyeyim
Konuşur durur ne edeyim
Artık umrumda değil hiç birşey
Hurdacı memet abinin
Arka sokağındaki çocuklar da mutsuz
Ne camlar kırılıyor
Nede tavla sesleri var
Üstelik Bakal ahmette artık borç vermiyor
Her sabah simit diye bağıran emekli amca da yok
Kimse de çıkıp bir şey demiyor
Ayşe teyze de sessizliğimize anlam veremiyor
Hayat denilen oyunda hiç kıymet bilmiyor
Şimdi sen söyle bay cekıp nasıl güleyim