Gün gelir ki,
Ne yara kalır yürekde, ne ahım yerde.
Uçsuz bir sessizlikteyse ben,
Ve bir hayale uzandıysam fütursuzca,
Gözyaşlarım yine yırtıyorsa yanağımı,
Yanlız resminin olduğu bavulu taşıyorsam elimde
Sararmış yapraklara beniz karışmıştır artık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta