Turnike'de sahipsiz dönen bavul gibiyiz.
Kendimizden habersiz yaşayan kul gibiyiz.
Devrederiz mahşere bir el tutmaya görsün
Eşini bulamayan kimsesiz dul gibiyiz.
Bu benim mi diyenler bir kere yoklar bakar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta