Bavul Şiiri - Ahmet Baris Ay

Çok kendindesin
İstiklal caddesi kadar kalabalık gözlerin
Yer bulamıyorum
Uçsuz bucaksız tenhalığım nasıl sığınsın sana
Hayır öyle bir dileğim de yok
Sen yerini seven bir çiçek gibi sevdin
Yaprak vermenden belli
Yüzünü döndüğüne
Kal olduğun yerde
Kal aynalara daldığında
Kal güzelliğinin anlattığı masallarda
Hiç bozma
Hoşça kal

Zaten ben
Mesafelerden yarattım seni
Barlarında gezdiğin şehirlerin varoşlarından
Seni dinlemeyi hayal edip
Esnafla iki bin çift laf etmelerimden

Gitmeler sergisiydi bana açtığın ömrün
En uzağa gitmesini ben satın aldım
Topladığın her bavul
Sana ayrı yolculuktu
Bana ayrı
Nereye varsan
Ayrılıktı