Yılgın vagonlar gibi geçiyorum kentimin ihtiyar raylarından
Ruhum bilmem kaçıncı perona terkettiğim eski bir keşke bavulu
Uykusunu alamamış sezgiler kıvrılıyor serkeş zihnime
Hangi istasyonda inecek bu gri kaygı
Hep ummadıklarımdan eksildikçe ağır hasarlı boşluklar doluştu içime
Kaçak yolculuklar ekspresi oldu kalbim
Biletsiz binişlerden haberim yoktu...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta