Yılgın vagonlar gibi geçiyorum kentimin ihtiyar raylarından
Ruhum bilmem kaçıncı perona terkettiğim eski bir keşke bavulu
Uykusunu alamamış sezgiler kıvrılıyor serkeş zihnime
Hangi istasyonda inecek bu gri kaygı
Hep ummadıklarımdan eksildikçe ağır hasarlı boşluklar doluştu içime
Kaçak yolculuklar ekspresi oldu kalbim
Biletsiz binişlerden haberim yoktu...
2
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Devamını Oku
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta