Yılgın vagonlar gibi geçiyorum kentimin ihtiyar raylarından
Ruhum bilmem kaçıncı perona terkettiğim eski bir keşke bavulu
Uykusunu alamamış sezgiler kıvrılıyor serkeş zihnime
Hangi istasyonda inecek bu gri kaygı
Hep ummadıklarımdan eksildikçe ağır hasarlı boşluklar doluştu içime
Kaçak yolculuklar ekspresi oldu kalbim
Biletsiz binişlerden haberim yoktu...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta