Adam sakince yolda gidiyordu.
Karşısına çıkan ilk banka oturdu.
Yanındaysa hiç ayırmadığı boş bavulu vardı.
Sorarlardı ona 'Neden bu boş bavul hep yanında? '
'Dertleri koyduk içine,evlat' derdi,
'İki ton ağırlığında'...
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Güzel.....Kutlarım....tebrik ve selamlarımla....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta