Adam sakince yolda gidiyordu.
Karşısına çıkan ilk banka oturdu.
Yanındaysa hiç ayırmadığı boş bavulu vardı.
Sorarlardı ona 'Neden bu boş bavul hep yanında? '
'Dertleri koyduk içine,evlat' derdi,
'İki ton ağırlığında'...
Kayıt Tarihi : 20.8.2004 12:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)