Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
Asırlardır yaşıyorum
İnsanlar kalplerinde hissediyorlar beni Kavuşamadıklarında
Zorla yaşatılıyorum cömertlerin hislerinde
Eskiden daha fazlaydın diyorlar
Şimdi ya hep ya da hiç diyorum
Gitmek istiyorum idealimdeki evrene
Keşkelerin intihar ettiği
İyikinin başladığı çizgideyim
Nefretin ağlayarak gittiği
Kendi şakama güldüğüm yerdeyim
Bir basamak çıktığım
Dalgalarla dalga geçmek gerekir
Yüzmenin zorluğuna yüzlerce söverek
Yüz dalgadan kirli bir yüz birikir
Dalgalar kiri götürmez giderek
Ölümü öptüm yanağından
Hasret,dudağımda bir veda
Buse yapıştı göz yaşından
Haykırır yüreğimde seda
Yoruldum koştukça yolundan
Gökyüzü gözlerine sığar
Harene paraşüt ile inerim
Kulağım hariç sese sağır
Seni dinler sessiz dinerim
Hareyi sarmış yıldızlar
Zaman delinmişti göğüsünden
Yelkovan saplanmıştı derinden
Akrep yan yan geçti saniyeden
Çıkamadı mekanik mekandan
Kuruldu fikirler zehirli zihinlerden
Ben seyretmeye doyamam
Sen harlarsın söndükçe alevi
Uçkun düşse yaprağına
Kıyamam
Yakarsın diye dalındaki pembe evi
Kırdılar bütün kırlangıçların kanatlarını
Gökdoğanlar gibi uçamazlar diye
Sevdiler mavi alakarganın tellerini
Vurdular bayağı alakargaları çirkin diye
Eskidendi şarkılarla kahrolduğum
Acı içinde mazi acıları bulduğum
Sana benzer şimdi bahçem
Kalmadı ne keder ne de perçem
Ah benim aklı küçük serçem
Bir çocuktum salıncakta 21 yaşında
Yetişirdim yetişkinliğe
Düşmemek için zinciri tutunca
İlk acım geldi aklıma elim sıkıştığında
Kan toplamış işaret parmağım
Kangren olmuş uzuvlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!