Sen bir gemi idin, ben ise bir liman
Öyle bir liman ki, duvarları buzdan
Demir attın bana, en fırtınalı zaman
Sessizce sığınıp, mazimi sormadan
Gözünde var idi, bir yeşil bir ela
Derdi ab elinden olmuş idim gam-ı Neva
Ruh-i handan sanmış idim gördüm ki cefa
Zar-ü perişan kalmış idim olmayınca deva
Reca-i aşk ilen bakarım huzura son defa
Şems-i şita güldü eyledi yüzü gül
Vermezsen hak edenlere kıymet
Verir hakkı, hak kopunca kıyamet
Bilmez misin, ölümdür istikamet
Ne içindir, fanide bu nafile gayret
(Bayati)
Bir meltem misali esince mazi rüzgârı
Saldı beni dipsiz denize
Bir matem misali sessizce sardı etrafı
Kaldı derdi bendenize
Güller içinde olsam da, bir gül yeter bana
Bil ki görmez gözlerim; kör oldu senin kadar.
Gayrı yazmaz kalemim; kırıldı benim kadar.
Bekleme boşuna; olmam artık yanında.
Ne ben eski benim; ne sen vardın aslında.
Saplandı nar-ı firkat gönlüme, eyledi giryan
Kaplandı zar-ı feryat ömrüme, eyledi suzan
Aşkındı bend-i zindan zülfüne, eyledi hüsran
Zandı rahm-i handan bendine, eyledi vildan
(Bayati)
Bil ki dün yaşadıklarıdır insanın bugünü,
aldanmayın yaşlı gözlere
Belki dünya yalanlarıdır araştırın özünü,
kanmayın nakışlı sözlere
(Bayati)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!