İstanbul’da bindik rota Viyana,
İnince gelmişti bir sancı bana.
Başladı yüreğim vay yana, yana,
O zaman anladım battım batağa.
Yürüdük geçerken koca nehiri,
Bizi yutacaktı yağlı zehiri
Çok bekledik gelmez aracın biri,
O zaman anladım attım batağa.
Kamptan kampa gönderdiler bizleri,
Geze, geze yorduk boşa dizleri,
Neler gördük, neler duyduk sözleri,
Ben beni kendimi ittim batağa.
Çakal aslan oldu aslansa çakal,
Karga bülbül oldu nahırcı bakkal,
Böylesi yanında manevi hak al,
O zaman anladım çattım batağa.
Filler serçe oldu, serçe zürafa,
Ar namus insanlık atıldı rafa,
Kutuplaşma oldu biri bin kafa,
O zaman anladım kattım batağa,
Ali Uzun’um der vay bana, bana,
Göçümü dönderdim Almanya sana,
Avrupa denilen kokar bir hana,
O zaman anladım sattım batağa,
(Ar ile namusu sattım batağa)
18 Mart 2013
Ali UzunKayıt Tarihi : 19.3.2013 16:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

maddi durumu çok iyidir derler
ama gurbetin çektirdiklerini
hiç bir para ödemez,çeken bilir.(bende yaşadım)
kutluyorum hocam.
TÜM YORUMLAR (3)