Battaniye Şiiri - Mehmet Talha Onuk

Mevsimleri boş ver, iklimleri boş ver
Sıcacık bir evde nasıl üşünür?
Gri bir battaniye, rengi soluk, düşleri sıcak…

“Uyuyanın üstüne kar yağar” derler
Şimdilerde kim uykuda, kim uyanık; meçhul
Önce kim örterse battaniyeyi
Gördüğü düşten ayırmadan sevdiğini
Usulca serer merhametini, sevgisini
Kuzine sıcağı gibi, yakınlaştıkça ısıtır
Sarıldıkça daha da sıcaklaşır

Uyuyanlar nereden bilir ki?
Üstü açılıverir bazen insanın
Uyku halidir, anlamaz üşürsün
Bir el uzanır da tekrar tekrar örter
“Yerde yatanı taş çeker” de sevdiğin olsa tutamazsın
Göğsü sıcak, sırtı ayaz gecelere kalır
Ne düşüne katar seni, ne uykusunu böler

Miras da bırakılabilir bazen
Yitirilen sevgililerin ardından
Andıkça ısıtmaz, yakar o vakit
Şayet kendi üstünü örtmeye başlarsan bir gün
Serenler olmazsa uykularına battaniyeyi
Yokluğu azap, varlığı ızdırap olur
Uyandığında kimseyi göremezsin

Hem sonra… Battaniyelerin satılmadığı,
Örüldüğü zamanları da bilirim
Bebeklerin, günahsızların üstlerinde gezerdi
Anne sütü kadar temiz, mis gibi sabun kokardı
Masumların kokusu sinerdi battaniyelere
İki kişiyi ısıtabilecek kadar güçlü,
Bir babanın göğsü gibi güven verirdi

Kızarmış ekmek kokusuyla son bulsun uykuların
Hazır kahvaltılar sebep olsun uyanmana
Düşlerine dahil olanlar, merhamet sunsun sana
Dert vermesin ne soğuk, ne de sıcak
Ne olursa olsun, bir el olsun uykularını kollayan
Fakat başucunda, muhakkak bir battaniye olsun.