Dava O'dur ki
Her sinesinde yek pare, yakmalı kendini.
Nefer o'dur ki.
Tarihe gömülen sayfalarda bulmalı kendini
Çelik bilekli yiğitler,
Tam iki saat var ecele.
Sermayem tamtakır bir kumbara
Dur ey nefsim bu ne acele
Heyben delik gidersin içi dolu ambara
Zaman O'na dır,vakit O'na mekan O'na emanet
Günün birinde bir adam,kalbi yılların yorgunluğu içinde,bir sahil kenarında kimseler yokken, güneş bulutla buluşmuş, bunu gören gökyüzü ağlarken, ıssız ve terkedilmiş bir kayığa yaslanan adam....
Olmuyor bak yazamıyorum...
Günün birinde aynı yerde bir denizin içinde, bir batık geminin içine hapsolmuş bir hazine sandığı kendisine hürriyetini kazandıracak acımasız korsanı beklerden,Ay'ın gazabına uğrayıp, Gel-Git'lere mahküm dahada yerin dibine batarken...
Ne yapmalı şimdi?
Sana mı? Kağıda mı? Kaleme mi küsmeli?
Yoksa hepsini denizin yedi kat dibine mi gömmeli?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!