Batmış gemi gibi Şiiri - Yasemin Güven

Kıyıya batmış bir gemi gibiyim terkedilmiş ve zincire vurulmuş misali...
Yavaş yavaş içten içe çürüyen bir haldeyim ne yağmur ne fırtına...
Yokluğunun kaçıncı günü bilmiyorum ne bir haber nede bir selam geldi senden...
Unutmaya çalıştıkca daha da çok düşünüyor aklım buralar seni...

Bana kızıyorlar seni bu kadar düşündüğüm ve üzüşdüğüm için...
Ben gitmez dedim yarı yolda bırakmaz dedim ama sen onları haklı çıkardın...
Ben yeminliyken sevdim seni gönül kapılarımı açtım sana ama ya sen...
Güvendiğim ne varsa yerle bir ettin inanç duygularımı perişan ettin ve gittin...

Ne kadar seversem seveyim seni büyük ah ettim seninde canın yansın dedim...
Bir umut çiçeğim vardı soldurdun aydınlık olan dünyamı karanlık ettin...
Kör kuyulara saldın sen beni diri diri mezara gömdün övün artık başardın...
Söz verdim kendime seni unutucam adın bile kalmıcak aklımda sevgin biticek olmıcaksın biticeksin....

YASEMİN GÜVEN