Batmayan Güneşimsin Şiiri - Medet Çepik

Ne güzel bir varlıksın.
Çok ihtişamlı gözlerimde yücesin.
Sen benim ilk aşkım eşsiz tutkumsun.
İlk ellerinde sevgi ile tutuğumsun.

Soframdaki helal rızkım bereketimsin.
Odamın içini yüzünle aydınlatırsın.
Yüreğimin nehir kenarına yetişen çiçeğimsin.
Hayatı acı,tatlısıyla kucakladığım yaşama sebebimsin.

Anzer balı gülüşlerinle huzur verirsin;
gönlümüm derinliklerine.
Mecnunum diye ismin dolandı dilime.
Seni bildim çizdim ezberime.
Şifa sesin yayılır üzerime.

Yokluğunda ardında ağladığımsın.
Başımda indirmediğim sonsuz taçımsın.
Yüce allah'tan sonra sığındığımsın.
Kalbimin sevda köşesinde sakladığımsın.

Sarmaşık dalları sarar kollarımı o kokun.
Görünce seni bitiyor çektiğim dertlerim.
Senle uzun oluyor şu ömrüm.
Gün güneşe bakan yarınım dünümsün.
Aşk dünyamın batmayan güneşimsin.