Biliyorum kendimi boşa yoruyorum,
Hayata sıfırdan kaç kere başladım bilmiyorum.
Geçmiyor gönül yorgunluğum bir türlü.
Boşa kürek çektiğim ne varsa belimi büktü.
Biliyorum, ne yaparsam yapayım kabul olmayacak şeye Amin diyorum.
Hazin sonlarım var benim, uçurumdan düşen hayallerim.
Umudumun kolu kanadı kırık, yaşlarımı içime akıta akıta yüreğim afet bölgesi.
Susmak mı konuşmak mı hayırlı olan,
İçimdeki devrik cümleler kördüğüm,
Bütün heveslerim kursağımda, boğazım düğüm düğüm,
Söyleyemediğim onca şey taşımakta zorlandığım yüküm.
Biliyorum, boşa çırpınışlarım, batıyorum..!
Kayıt Tarihi : 5.10.2022 11:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mümin Türüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/10/05/batiyorum-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!