Batıyorum, güne elveda eden güneş gibi...
Işıklar sönünce başlar ızdırap...
Rüzgarda savrulan bir yokluk gibi...
Nağmeden nağmeye vurur her mızrap...
Sessiz kalan dilber susmuş èl olmuş...
Azrail aranan tek çare kalmış...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta