Batıyor Gemi Şiiri - Ufuk Nazım

Batıyor gemi
Yarıp karanlığını diplerin
Yelkenden kanatlarıyla
Uçuyor gemi
Bembeyaz yelkenlerinde
Hasret rüzgarları.
Uzak artık ona
Yorgun iskele babalarına sürtünen
Yaralı halatların hışırtısı
Tozu dumana katmış gemi.
Ağzına vermişler gemi
Koparmış dizginlerini
Zamanı alıp güvertesine
Uzamış okyanus sonsuzluğuna.
Dalgalar üstünde
Dört nala gemi
Damlalar iniyor yüzüne
Damlalar çıkıyor göğe
Gemi ilerliyor kendi içine
Uzuyor boyunca maviliklerin
Adı belirsiz kıyılarda
Arıyor onu yaratan ustasını.