Bitiyor Bilal Şiiri - Mehmet Postallı

Mazlumlar bir yerde işkence görse;
Yüreğimi sancı tutuyor Bilal
Güçlü olan garibanı ezerse;
Paslı çivi gibi batıyor Bilal

Kötülere bakıp kuruyor kanım
Garibe vursalar yanıyor canım
Haksızlığa dayanmıyor vicdanım
Bir derdime bin dert katıyor Bilal

Kendim için değil dünya endişem
Hüsrana dönüyor sevincim, neşem
Bir neşter getir de yaramı deşem
Soytarılar keyif çatıyor Bilal

Nankörlük, kötülük yolunu tutup,
Hemen oluverir bir kuzey kutup,
Verdiği sözleri bir anda yutup;
Çakallar çamura yatıyor Bilal

Allah korkusundan, ahlaktan uzak,
Karanlık mahfiller kuruyor tuzak
Muhtaç olanlara vermiyor erzak
Sahipsiz olanı yutuyor Bilal

Rafa kaldırılmış söz de, fikir de
Bir kaseye konmuş bal da, zehir de
Menfaatlar çakıştığı takdirde
Dostunu çabucak satıyor Bilal

İnsanın hırsına dünya yetmez de,
Aç gözlünün istekleri bitmez de,
Bin nasihat etsen tesir etmez de;
Yalnız bir musibet yetiyor Bilal

Postallı'yı harap eyledi zulüm
Bağrıma basarak geziyor zalim
Dünya kalleşleşmiş, döner bin filim
İnsan; bir noktada bitiyor Bilal.

Mehmet Postallı / 2025