Yine bir ayrılık,yine bir feryat…
Gardaş hep bana mı vuracak bu hayat?
Yorgun gecelerle doğmuyor sabah,bu zulüm ayrılık tek bana mı mübah?
Ben mi seni çok sevdim,bu sevgim çokmuydu?
Eyy zalım bana verecek tek aşkın yokmuydu?
Beni kim korkutacak hayırsız baban mı?
Tek Allah’tan korkarım,cesur aşk yalan mı?
Güneşin doğuşunu ezberlediysem,şafakla kardeş oluşumu…
Çilelerle dost gülücüklerle düşman oluşumu…
Ezberlediysem ve unuttuysam sonradan.
Ve öldüysem ölmeden önce bu sevda vereminden!
Civanlar öldüyse,fiyakalı gençlik soğuk bir nöbet komadan…
Sorma bana sorularını,söyleme bu hayatıma.
İstiyorsan gerçekleri görmek ve bilmek,istiyorsannnn
Kal sende bir defacık tan ağarmasına ve sor kardeş şafaklarıma…
Sonra daya istersen namluyu sevdam,şakaklarıma.
İnan unuttum güneşin doğuşunu,şafakla kardeş oluşumu unuttuminan…
Cigaramı kotiğine kadar çekmeyi…
Hepsi gerçek bir yalandı,dosdoğru yalannn.
Diyemem artık bana dön,artık beni sev,bu saatten sonra…
Güneşin doğuşuyla batırdın sevdamı sen,zalım sevda…
Kayıt Tarihi : 16.5.2016 21:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2000
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!