Sezai Güler - Batıp Çıkıyorum Boğuluyoru ...

Eski bir zamandı, o vakitler ilk ömrümün son kışını yaşıyorum
Doktorum sıkı sıkı tembihledi "Aman haa dikkat et! Çok zor biliyorum"
Oğlum henüz bir yaşındaydı, gözümün önünde oynuyor, ben dokunamıyorum
Her an dua ederdim; Hep böyle devam edecekse al canımı Allah'ım, dayanamıyorum
Dokunsam belki yeniden hayat olacaktı bana ama ben uzaktan her gülüşünde ölüyorum
Sonra ikinci ömrümü bahşetti Tanrı, O adam oldu bense babalıktan emekliliğime yaşlanıyorum
Ellerim oğluma gibi genç hâlâ ama şimdi de hiç dokunmadığım bir kalbin kıyılarında batıp çıkıyorum