Batıp Çıkıyorum Boğuluyorum Bir Kalbin K ...

Eski bir zamandı, o vakitler ilk ömrümün son kışını yaşıyorum
Doktorum sıkı sıkı tembihledi "Aman haa dikkat et! Çok zor biliyorum"
Oğlum henüz bir yaşındaydı, gözümün önünde oynuyor, ben dokunamıyorum
Her an dua ederdim; Hep böyle devam edecekse al canımı Allah'ım, dayanamıyorum
Dokunsam belki yeniden hayat olacaktı bana ama ben uzaktan her gülüşünde ölüyorum
Sonra ikinci ömrümü bahşetti Tanrı, O adam oldu bense babalıktan emekliliğime yaşlanıyorum
Ellerim oğluma gibi genç hâlâ ama şimdi de hiç dokunmadığım bir kalbin kıyılarında batıp çıkıyorum
Bir tek oğlum bilsin kâfi, tek tek her bir sakalımın kırı bir kara sevdanın kıyısında bata çıka boğuluyorum...

S.Güler-12.12.2018