Batının Kanunu Şiiri - Zeki Günay

Kafirin yolundan, yürürse millet,
İster ezan, ister çan sesi dinlet.
Her türlü kafire, musibbet illet,
Allah? kafir, şeytanı eder zillet.

Kafir nutuk atar, sapkınlar azar,
Kaç kişiye kurdu, idamlı pazar.
O idamı kafir, eliyle yazar,
Allah kafirin, oyununu bozar.

Ana babasını, uydurup yazın,
Türk olmayan ite, siz mezar kazın.
Kafirin yolunda, şirk koşup azın,
Size cennet değil, cehennem lazım.

Allah durur iken, siz puta tapın,
İster çiçek, ister bir çelenk yapın.
Doğru yol dururken, siz yoldan sapın,
Kafirlik bedava, durmayın kapın.

Her kul özgür, açıl saçıl bedava,
Yüce adalet ölçüsü, mevlada.
Siz cennete, edersiniz bir veda,
Mahşerde ben size, derim elveda.

Kafir çoban olur, sürüsü sizler,
Sırat köprüsünde, kitlenir dizler.
Cenneteki kul, cehennemi izler,
Şeytan vesvese der, doğruyu gizler.

Şeytanda nutuk yazar, gülme öyle,
İstersen nutuk, yazanlara söyle.
Biri demiş, dünya kanunu böyle,
Haydi durma, bir nutukta sen söyle.

Batı kanununa, Türk kanunu der,
Senin yalanını, sen gibiler yer.
Saman orda, samanı ortaya ser,
Koyun çok var, elbet biri gelip yer.

Derler şiir yazma, bitiririz seni,
Kafir torunu, korkak sandı beni.
Al benden sizlere, bu şiir yeni,
Bir daha sakın, tehtid etme beni.

Kul Zeki doğru, acıtır zalimi,
Ben yazarım, susar dünya alimi.
Dostlarım bilmez, zor olan halimi,
Kuyumu kazan, dostmu canimi.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY