Batımda gün…
Gün saklanırken ufukta
Bir son nokta gibidir aydınlığa
Hayat boğazlanmıştır o an
Ve ölüm içmiştir her bir şey.
Gecede ay…
Aslında kör ihtiyarın
Mağrur bakışı değildir ay
Tek gözü fersiz kurdun
Tepeden süzüşüdür belki…
Tanda acı…
Sancısı çığlık atarken gecenin
Ve uyurken gecede ay
Bir gün doğar
Daha çocuk ve daha masum
Kayıp değildir hiçbir şey…
11.06.1999
Nurettin SakinKayıt Tarihi : 7.9.2004 18:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!