Ne andı ne de kıldı.
Batıldı, bilemedi,
Hastaydı, iyileşti,
Yine şükredemedi…
Kibrini yenemedi,
İşine de gelmedi,
ALLAH(c. c.) ona hak verdi.
Yine tövbe etmedi…
Çevresinde bir iki,
Akıl vereni oldu,
Rab’bimin takdirinden,
Batıla uyan oldu…
Çalıştıkça kaybetti,
Bitti ve de tükendi,
Dostları düşman etti.
Yine Hakk’a ermedi…
Dinlemedi Rab’bini,
Hakikate gelmedi,
Kul ki anlatamadı,
Hep nefsini dinledi…
Müminler arasında,
Hakikate ermedi,
Dua edilmeliydi,
Akıllara gelmedi…
Daha vaktim var sandı,
Yaşlandıkça aldandı,
Uyudu oyalandı,
Uyandı ve aldandı…
(2000)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 19.6.2011 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!