Üçe dört metre yerde sanki bir kafes kuşu,
Dar bir alan içinde, ne ahbap ne de komşu…
Ne gelen ne de giden suçumuz doğruluktur,
Dürüst olduğumuzdan yalnızlığımız çoktur…
Çünkü biliriz batıl haksızlığı doğurur,
Haksızlık yapanların Rab’den nasibi yoktur…
Rab alın teri, demiş hani dinleyen var mı?
Saf olduğumuzdan mı hiç saymazlar şahsımı?
Ne ev ne de aile ne de yerleşim yeri,
Tek arkadaş dahi yok olmuşuz bir serseri…
Şükür niyetler iyi onu da kıskanırlar,
Derler, hocam yatarsın senin yaşaman da zarar…
Oysa biz çalışırız yatmakla işimiz yok,
Batıla kapalıyız, hakikat sevgimiz çok…
(2011)
Kayıt Tarihi : 25.7.2017 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!