Batıl çok oyalamış, anılarımdan gitmez,
Manevi zararları, acıları hiç dinmez!
İkna edilmemişim, bilgisiz büyümüşüm,
Maneviyattan uzak; maddeyi düşünmüşüm.
Sonra bir gün anladım, gördüm aldandığımı…
Genç yıllarım geçmişti; kaybettim zamanımı…
Şahsım hep aldanmıştı, sonra farkına vardım,
Şimdi dönüp bakmam, anılarda bıraktım…
(1990)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 9.4.2012 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!