Bir anlayabilse kendi encamını,önce utançtan yüzü kulak memelerine kadar kıpkırmızı kesilir,sonra aniden,alaycı bakışlara yakalanışının yarattığı şaşkınlıkla mosmor olur.
Oysa,hayır...küçücük beyninden gelen "çağdaş yaşam" sinyalleri ona tabi olduğu "güc"ün manyetiğini aşmakta güçlük çektiriyor;fil gibi kalın ve duyarsız derisinde herhangibir değişiklik meydana gelmiyor.
Sakız çiğner gibi devamlı konuştuğu halde hiç bir şey söylemediği,bitmez tükenmez bir "uğraş" sergileyerek "efor" sarfettiği halde hiç bir şey yapmadığı,başı iki elleri arasında gözleri sabit bir noktada kaldığı sürece hiç bir şey düşünmediği o kadar belli ki...
Oldurmayan ve ondurmayan dış kaynaklı bütün çağdaş yeniliklere açık tuttuğu kapısından özü-ruh kökü ile ilgili değerleri tarümar ederek nankörce dışlayan zihinsel özürlü...Bir türlü gerçekleştiremediği hayallerinin karmaşık labirentlerinde dolaşır durur da,kobaylık yapan küçük beyaz fareler kadar bile başarılı olamaz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta