Batık Gemi Şiiri - Taha Yaycı

Derinliklerine perçinlenmiş bir gemi karanlıkların
İçinde hazineler gizli, kilitli ve büyük sandıkların
Denizin tâ diplerinde, ulaşılamayacak kadar uzak
Belki de meraklı balıklara hazırlanmış bir tuzak

Orta direği kırılmış, gövdenin üzerinde yatıyor
Sanki batan gemi değil, dev bir ejderha batıyor
Sular yanlarından olabildiğince yükseklere sıçrarken
Kendisi uçsuz bucaksız derinliklere dalıyor

Nefesini tutmuş bir dalgıç gibi, her an çıktı çıkacak
Yıllar sonra bu yaşlı seyyah da bugün bıkacak
Kendini mavi suların gövdesine teslim ederken
Hafif meşrep, biraz suyla sevişip, tabuları yıkacak

Alabora! Alabora! Hep bir ağızdan, sanki şarkı gibi
Görünmüyor ki aslında bu sonsuz aşkın dibi
Geminin aşkı, onun sonunu hazırlıyor yavaşça
Senelerce aşkı taşıdı onu, gemi aşkıyla savaşta

Mağlup olup, pes ediyor sonunda aşkına
Tüm çekilen kılıçlar da ümitsizce giriyor kına
Acısız ama tatlı da olmayan bir ölüm bu
Sonunda aşıkların buluşmasıyla bitiyor sonu.

(18.02.2003, Emirdağ)