Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Gecenin rahmine benzer benim yalnızlığım
Düşürür yıldızları kuytu karanlıklara
Kayıp şehirler gibi
O an batasım gelir
Balçıklı bir kuyuda kalınca tek başıma
Anlarım ki
Yalnızım….....diyen sevgi dolu yüreği yürekten kutluyorum.
kaleminiz daim olsun tebriklerr
Şairin kendisiyle baş başa kalması,şiirin şairi ve yaşamı sorgulamasını doğuruyor inatla...Şiir,sağ kurtuluyor bundan ve bu sorgulamadan güçlenerek çıkıyor...Şair yaşama dönüyor yeniden...Ve yeniden şiir oluyor her şey,diyerek kutluyor,saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta