Batık Şiiri - Yasin Altunbay

Hayatın iskelesinde oturmak
Ürkütüyor insanı
Ve bildiğin denizlerde boğulmak
Acıtıyor insanın canını
Gözlerinde yanan yıldızlar
Söndüğünden beri
Sana dönmüyor bu gemin rotası
Şimdi çıkar en büyük fırtınanı
Gözlerinde çırpınan bu geminin
Yoktur artık limanı
Ufku gözlerine batırmışım ben
Görünmüyor karanlığın ucu bucağı
Ve ‘BATIK’, vurgun yemiş tüm kalplerin adı

Gözlerin öyle dalgalı ki
Hiçbir limana sığınamıyor gözlerim
Ve ne kadar denersem deneyeyim
Karaya otuyor yüreğim

Aldığım nefes kadar
Yokluğunu solumuşum
Ne kadar çırpınsam da
Hep karaya vurmuşum
Şimdi diyorsun ki
Çıkar yüreğini derinlerden
Ve eski zamanlardan bir hazine getir
Oysa hiçbir hazine
Kendi zamanındaki kadar kıymetli değildir

Yasin Altunbay
27.07.2010