Kendi hayatımdan çıktım; daldığımda hayatına.
Ne ayağım takıldı düştüm ne de atıldım.
Daldığım dipte her rengini buldum doğanın;
mercanlar, denizatları, yosunlar bile ayrı bir güzel.
Çıkartırsan beni teneffüssüz kalırım;
Yeni doğmuş gibiyim ayrıştırabiliyorum oksijeni sudan.
Boğma beni yalvarırım...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta