Batarken Şiiri - Çağatay Altıntopaç

kendini bulamadı
yine ağlıyor köşesinde
bir düşünce fidanı

bunaldı da biraz
aklı almıyor olanı
ve düşündüklerini

yabancısı sevginin
ve de korkunun
ne yapacağı kendisine

şaşkın gözleri
yıldızlarda parıldayarak
bakıyor gölgesine

derinlere iner
daha da derine bakışı
batışını görebilmek için

yandı çünkü daha
bir müddet önce
güneşinde doğarak

yalana inanalı
ona tanrıcasına tapalı
uzun zaman oldu

ama artık görmek
duymak istemiyor
insanların gerçeklerini

acıyarak iki eli
belinde biraz mazbut
yürüyor eceline