Yan oda ağlıyordu az önce...
Kaderine terk edilmek onun kaderiydi belki de...
Sensizlik yalnızlıkla, o da ıssızlıkla eşdeğerdi.
Amiyane tabiriyle hüzün tortulamıştı yürekler,
Başıboşluğun simgesiydi oraya buraya ağlar örmüş örümcekler
Ve kireçsizlikten kurumlanmıştı direkler.
Tamiri imkansız hatalar ve dönüşü olmayan yollar vardı
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta