Yan oda ağlıyordu az önce...
Kaderine terk edilmek onun kaderiydi belki de...
Sensizlik yalnızlıkla, o da ıssızlıkla eşdeğerdi.
Amiyane tabiriyle hüzün tortulamıştı yürekler,
Başıboşluğun simgesiydi oraya buraya ağlar örmüş örümcekler
Ve kireçsizlikten kurumlanmıştı direkler.
Tamiri imkansız hatalar ve dönüşü olmayan yollar vardı
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta