Batan Güneşim Şiiri - Bilgehan Işık 2

Ellerin ve de parmakların zarif bir kelebeğin kanatlarından zarifçe
Masmavi gökyüzünde parlak bir güneşsin geceleri ay parlıyor gök-yüzünde
İmge imge ateşten parçalar taşıyorsun narin söğüt dallarında
Nar çiçeği açmış ölümsüzlüğü andıran dudaklarında
Efsuni gözlerine bakmaktan hicap ediyorum
Hançer olup saplanır kirpiklerin yüreğime her bakışımda
....
...
Ahını almak istemem ahlar içinde kıvranırken kalbim
Ne olursun beni ayıplama engel olamadığımı bil
Ilık ılık eserken okyanus kıyılarında gül kokusu taşıyan meltemler
Masallar ülkesinde buzdan kalenin tutsak bir esiriydim
Bir anda içinde buldum kendimi dumansız renksiz bir ateşin
İliklerime kadar ısınmayı arzu ederken binbir ümitle
Lodosa göğüs gererken hışmına uğradım poyraz etkisinde keskin bıçak gerçeğin
Gayem yan yana gelmesiydi bir gün ay ve güneşin
Esefa, tutulur ancak ay güneşe bunu hesap edememişim
Hesapsız bir yolculuğun sonundaki çaresizim
Ve vardığı nokta devasa bir uçurum bu çaresizin
Aklım ile kalbim arasında preslendi varlık aleminde yokluğun
Nereye baksam bundan sonra önüme çıkacak hayaletin biliyorum
İnsafına sığındım masum aşkların sevgiyle örülmüş kalesine
Masmavi gökyüzü olmayacak, güller hiç çiçek açmayacak penceremde
Kum tepelerinin içinde kırık saksılarda çiçekler hayal edebilir misin!
Ayaklarım hiç bir zaman toprağa değmeyecek hüznü büyürken içimde
Nedamet türküleri mırıldanarak ömrümü tüketeceğim
Sazımın telleri olacak hiç bir zaman göremeyeceğim saç tellerin
Bazen Ilgın ılgın bazen dargın dargın çalacak
Mızrabım olacak öpmeye kıyamadığım narin parmakların
Zahidem çalacak değilim, o başkasının yürek sızısı
Aklıma sığmıyor mırıldanmaya çalıştığım türkünün tınısı
Benzetmiştim ya güneşe o mücella şemalini
Kalbim müsaade ederse içimde çığlık çığlığa haykıracağım ismini
Bütün ömrümün karanlık müebbet hücresi olacak sana geç kalışım
Yarım kalan şiir asla dinmeyecek acımın serlevhasıdır batan güneşimBilgehan Işık