Aydın Demirkan - Batan Güneş - Öykü Şiir ...

1

Serindi hava. Rüzgar serindi…
Denizden gelen yel önce yüzüne vuruyordu Mustafa’nın, sonra saçlarını okşayıp geçip gidiyordu. Uzaktan geçen gemileri izliyordu denizin dinginliğinde, her birinde değişik ülkelere çıkıyordu yolu. Daha bir alıktı akşamın tedirginliğinde balıklar; bazen suyun yüzüne çıkıyor, bazen bir martının gagasından seyrediyorlardı dünyayı… ölüme meydan okuyan hep kazanmıyordu.

Bir saate kalmaz batar güneş.
Yarın yeniden doğar…