Batan Güneş Şiiri - El Bedevi

Kalemimin mürekkebi akan kanım,
Karartır gözümün akındaki ufku,
Metropol şehirlerde mağara adamı yalnızlığım,
Bir neyzen üfler arkamdan derman olmaz kapanmaz yarama,
Bu neyzen alır götürür beni çöplüklere,
Bu neyzen gösterir bana çöplükte açan gülü,
Enstrüman gibi çalar kaburga kemiklerimi,
Enseme doğru bir yelpaze sallanır krallara sallandığı gibi,
Derken karanlık bürür gökkubbeyi birden,
Sokaklara fırlarım bir deli cesaretiyle,
Kaybolsam farkedilmez gecenin ıssızlığından,
Haykırsam bastırmaz köpeklerin sesini,
Bir ay doğar usulca,süzülür üstümden,
İçimdeki denizleri coşturur,
Karaya sürükler gemilerimi ;
O bulunmaz adayı buldurur,
İçimdeki mercanları buldurur..
Uğrumdan kopar gelir güneş doğar sonra,
Doldurmaz içimde batan güneşleri,
Bilenmiş bir bıçak gibi ışıldar şiirlerim...

Bedevî