Batan Güneş Şiiri - Döndü Dülger

BATAN GÜNEŞ
Dağ başında masum çiğdemim.
Yine doluya mı tutuldu nazenin yüreğin.
Sabırla beklediğin gün doğumu,
Umut dallarını hazana mı bıraktı?
Yine hazin bir sonun habercisi mi,
İçinde ki sık boğaz eden sancı?
Bütün tabuları yıkıp, sığındığın yürek,
İnanmanın bedelini,nefsine mi sattı?
Yalnızlığın, çaresizliğin sürgününden,
Aşkın sürgününe mi uğurladı?
Goncası yüreğinde kuruyan Çiğdemim,
Sevdanın damlalarına can suyu dedin de,
Dünleri aratacak çorak topraklarda,
Görünmez diyarlarda ölüme mi terk edildin.
Şimdi nasıl inansın saadet vaadlerine,
Şimdi nasıl başını kaldırsın, gökyüzüne,
Şimdi nasıl deva bulsun, iflas etmiş kalbine.
Şimdi nasıl veda etsin, gönlünde batan güneşe....
Döndü DLGR