Batan geminin içi
Ben insanım.
Ben savrulanım.
Sessizce derinlere batan,
Bir geminin kaptanıyım.
Geminin içinde kendilerim,
Heves, istek ve kişiliğim.
Mutlu, huzursuz ve çarpıktı,
Uzaklaşıyor ve artık daha siliğim.
Gemi batıyor batmasına,
Ama yıllar var suyu tatmasına.
Bu yavaş bir batış ama,
İçindeki herkes panik oluyor.
Ölümden korkan duygu esirleri!
Her yere saçılmış vaziyette.
Korkusuz mantık köleleri!
Filmin sona ereceği yerde,
Neden bitmesini istemezler?
Bunların hepsi işte,
O batan geminin içinde.
Ne yapıp etseler bile,
Deniz onlara kucak açacak.
Sebepleri artık sorun olacak.
Tarık Bilir
Kayıt Tarihi : 28.1.2022 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)