Ne yazık, bir zamanlar, denizler kabarmıştı,
Rotası, hakka giden, koca tekne batmıştı.
Gömülüp indi dibe, birden gözden kayboldu,
İçinde ne var-ne yok denizlere gark oldu.
Biri var su yüzünde, medet diye çağırır,
Biri de atlar suya, yardım diye bağırır.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Kutluyoru değerli çalışmanızı,tebriklerimle, tampuan efendim...
Güzel calışmanızı keyifle okudum antolojime aldım tam puanımı bırakdımefendim saygılarımla
Hani derler ya, ölen ölür kalan sağlar bizimdir.Bu hikayede tam tersi olmuş, kıyamet kalan sağlardan kopmuş desenize üstadım.İnsan düştüğü yerden kalkarmış derler.Bu noktada sizden biraz farklı düşünüyorum.batmak tamamen yok olmayla eş değerli olduğu için,düşmek desek nasıl olur.
selam dua ve saygılarımla
Hüzünlü bir hikayeden yola çıkıp günümüz toplumunun düştüğü hataları anlatmaya çalışan şiir başarılı olmuş.Biraz acımasız önyargılarla birlikte. Kutlarım hocam...Tam puanım ve saygımla...
Yaşamsal bir durumu 'olay'ın verilerinden hareketle değerlendiren Şair,önce birey'i,sonra da edim benzerlikleri yönünden toplumsal kirlenmişliklere değiniyor.
Şiirin,bir toplumun 'ahlaki yönden' kirlenmesinde kişinin nasıl yapı taşı olacağına değgin ayrıntıları da sunduğunu söylemek olası.
Son kıtada çok keskin bir yargının ortaya konmuş olduğunu,söylemek olası.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.Işıkla.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta